Het klinkt misschien gek maar ik kon al een paar jaar niet meer door mijn knieën. Het deed gemeen pijn in mijn knieholtes en dus boog ik altijd maar gewoon voorover met dat lange lijf of ging op m’n knieën zitten.
Maar nu, na een half jaar opeens, opeens, gewoon, lukte het weer.
Wauw en het deed geen pijn in mijn knieholtes. Het gaat nog niet echt heel soepel, dus meer oefening is nodig, maar toch, het lukte.
Dit staat voor mij voor een overwinning op mezelf, nou eigenlijk nog meer: voor aandacht voor mezelf, voor mezelf gaan staan, mezelf laten zien, aan mezelf. Want met mezelf zal ik het moeten doen. Hopelijk nog een jaartje of 20-30 op een hele fijne manier. Lekker fit! En ik hoef dus geen genoegen te nemen met minder beweeglijkheid, ik kan dat zelf beïnvloeden.
En hoe fitter ik me voel, hoe vrolijker ik ben, hoe beter ik moeilijke momenten aan kan, hoe rustiger ik blijf in lastige situaties, hoe meer zin ik heb in de dag, hoe meer plannen ik ook daadwerkelijk tot uitvoer breng (maar daarover misschien later een keer). Kortom, van 25-7-2016 tot 12-1-2016 had ik nodig om tot hier te komen.
Ik kan weer door mijn knieën <3. Whats next?